سالها پیش یک محقق ژاپنی به نام "ماسارو ایموتو" از روی علاقه و تصوری که از مولکول های آب داشت، شروع به بررسی و انجام آزمایش هایی بر روی مولکول های آب کرد، و به این نتیجه رسید که افکار و رفتار و دعاهای انسانها و همچنین موسیقی و صداهای ریتم دار بر ساختار مولکولی آب اثر می گذارند.
آب اغلب به صورت مایع است و حالت فیزیکی آن نسبت به محیطی که در آن هست تغییر می کند، اما این تغییر صرفا تغییر فیزیکی نیست بلکه شکل مولکولی آن نیز تغییر پیدا می کند. این محقق ژاپنی تغییرات مولکول های آب در شرایط مختلف را بوسیله عکسبرداری با میکروسکوپ های الکترونی بررسی و ثبت کرد. البته چون فرم کریستالی آب هنگام انجماد نمایان می شود، ایموتو قطراتی از آب را در حالت انجماد بررسی و عکسبرداری کرد.
او ابتدا این آزمایش را روی اکثر آب های جاری و رود های ژاپن انجام داد و فهمید که آب هایی که در خارج از شهر ها هستند و هنوز وارد شهر نشده اند، شکل کریستالی زیباتری نسبت به آب هایی که داخل شهر هستند دارند، چون هنوز تحت تاثیر افکار مخرب مردم قرار نگرفته اند.
ایموتو پس از انجام آزمایشات متعدد دریافت که دعا، تاثیر مستقیم و مهمی روی آب می گذارد و دعا کردن چیزی جز زیبایی بخشی بر آب ندارد.
ایموتو همچنین با توجه به تاثیرات موسیقی بر روان انسانها تصمیم گرفت این بار آزمایش آب را با موسیقی انجام دهد. نتیجه حاصل از این آزمایش این بود که موسیقی های آرامش بخش، شاد، انگیزشی و بی کلام تاثیر بیشتری بر زیبایی مولکول ها دارد. البته موسیقی سنتی کشور ها و قوم ها نیز تاثیر بسزایی در این امر دارد.
وی در آزمایشات بعدی با نوشتن کلمه و جمله روی بطری آب فهمید که کلمات و جملاتی که بار معنایی مثبت دارند، تاثیر مثبت و کلمات و جملاتی که بار معنایی منفی دارند، تاثیر منفی می گذارند. و واژگانی که در آنها عشق و علاقه و مهر و محبت نهفته است نیز، تاثیر مثبت و واژگان و جملاتی که محتوایشان امری، نفرت انگیز و ناامید کننده هستند، تاثیر منفی دارند.
همچنین ایموتو دریافت که با قرار دادن آب در نزدیکی گل، مولکول های آب خود را به تلاش وا می دارند که شکلی شبیه به آن را در خود ایجاد کنند. (کمال همنشین)
اکنون با وجود این مدارک می توانیم ثابت کنیم که افکار ما تاثیر مستقیم بر محیطی که در آن زندگی می کنیم دارند. پس ما خودمان محیط زندگی خود را شکل می دهیم و همه مسئولیت های آن برعهده خودمان است.
