سالن پِپِر مستقر در پلازا شیبویا توکیو، منویی را ارائه کرده است که توسط سرآشپز سابق نیویورک، فوميو يونزاوا طراحی شده است. این کافه فروشگاه کوچکی نیز دارد که در آن مواد غذایی، لوازم جانبی و پوشاک فروخته می شود و کارکنان آن ربات هستند. 10 ربات پِپِر در کافه کار می کنند، سفارش غذا و نوشیدنی می گیرند، با مشتریان تعامل می کنند و گاهی با آن ها عکس می گیرند.
ربات اجتماعی پِپِر معروف ترین اختراع شرکت SoftBank Robotics شده است که به عنوان شاهد پارلمانی ظاهر می شود. از این ربات برای نظارت بر آئین های مذهبی، کار در بیمارستان ها پشت میزهای بخشِ پذیرش استفاده می شود. همچنین از آن به عنوان ابزار در تعامل و پژوهش رباتِ انسان نما استفاده می شود.
این کافه گروهی از ربات های انسان نما NAO را نیز دارد که توسط نرم افزار Aldebaran Robotics متعلق به شرکت SoftBank Robotics ساخته شده اند. ربات ها در روزها و ساعت های معینی می رقصند و نمایش اجرا می کنند.
همه ربات های سالن پِپِر با مشتری ها رو به رو نمی شوند. بعد از تعطیل شدن کافه، سالن توسط ویز تمیز می شود: رباتی کاملاً خودمختار که کف سالن و فرش ها را تمیز می کند. ویز برای بهبود عملکرد خود از روش فراگیری ماشینی استفاده می کند، و اطلاعاتی را راجع به تمیز کردن جمع آوری می کند تا نظافت خود را ارزیابی کند و کارآمدتر و مؤثر تر شود.
در دسامبر سال 2017 گزارش شد که رستورانی در چنای هند در حال معرفی ربات هایی به شکل زن برای سرو غذا به مشتریان و پاک کردن بشقاب های کثیف آن ها است. سرویس دهی به مشتری در رستوران (که امروزه به عنوان "رستوران تم ربات" شناخته می شود) به صورت اتوماتیک است که ربات ها را برای انجام کارهای نسبتاً ساده و تکراری استخدام می کند. تعدادی از رستوران های چینی نیز به همین صورت ربات ها را به کار می گیرند.
