قدرت تخریبی بمب الكترومغناطیس

هرکسی که دچار قطع برق طولانی مدت شده است می داند که این یک تجربه بسیار بد است. شما زمانی که به مدت یک ساعت برق ندارید، حوصله شما سر می رود و به مرور زمان بی تابی می کنید. امروزه همه دستگاه های خانگی برقی هستند و به همین دلیل همه برای انجام کارهای خود به برق نیاز دارند.

ولی زمانی که کل شهر به بی برقی دچار شوند، وضعیت جور دیگری خواهد بود. اکثر شرکت ها متضرر می شوند. بسیاری از کارها در امور دولتی و بانک ها انجام نخواهد شد و شهر فلج خواهد شد.

بمب الکترومغناطیسی یا همان بمب الکترونیکی سلاحی است که برای بهره گیری از این وابستگی طراحی شده است. اما بمب الکترونیکی به جای قطع برق در یک منطقه، در واقع بسیاری از ماشین آلات استفاده را از بین می برد.

ژنراتورها بی فایده خواهند بود، اتومبیل ها قادر به حرکت نخواهند بود و هیچ کس نمی تواند با بقیه افراد ارتباط برقرارکند. در عرض چند ثانیه، یک بمب الکترونیکی به اندازه کافی بزرگ می تواند یک شهر را به مدت 200 سال به عقب برگرداند یا یک واحد نظامی را فلج کند.

ارتش آمریکا دهه ها است که ایده بمب الکترونیکی را دنبال می کند و بسیاری بر این باورند که اکنون چنین اسلحه ای در زرادخانه خود دارد. از طرف دیگر این مقیاس ، گروه های تروریستی می توانند بمب های الکترونیکی با فناوری ساده را ایجاد کنند تا خسارات گسترده ای به ایالات متحده وارد کنند.

ایده اصلی بمب الکترونیکی

ایده اصلی بمب الکترونیکی - یا به طور گسترده تر ، یک سلاح پالس الکترومغناطیسی (EMP) - بسیار ساده است. این نوع سلاح ها برای غلبه بر مدار الکتریکی با یک میدان الکترومغناطیسی شدید طراحی شده اند.

اگر می دانید چگونه رادیو یا چگونه الکترومغناطیس کار می کند، می دانید که یک میدان الکترومغناطیسی به خودی خود چیز خاصی نیست. سیگنال های رادیویی که تماس های تلفنی AM ، FM ، تلویزیون و تلفن همراه را منتقل می کنند، همه انرژی الکترومغناطیسی هستند ، مانند نور معمولی ، مایکروویو و اشعه ایکس.

برای اهداف ما، مهمترین چیزی که باید در مورد الکترومغناطیس بدانیم این است که جریان الکتریکی میدان های مغناطیسی ایجاد می کند و تغییر میدان های مغناطیسی می تواند جریان الکتریکی را القا کند. این میدان مغناطیسی به نوبه خود می تواند جریان الکتریکی را در یک هادی دیگر مانند آنتن گیرنده رادیویی القا کند. اگر سیگنال الکتریکی در حال نوسان اطلاعات خاصی را نشان دهد، گیرنده می تواند آن را رمزگشایی کند.

انتقال رادیویی با شدت کم فقط جریان الکتریکی کافی را برای انتقال سیگنال به گیرنده القا می کند. اما اگر شدت سیگنال (میدان مغناطیسی) را به شدت افزایش دهید، جریان الکتریکی بسیار بزرگتری را القا می کند. یک جریان بزرگ به اندازه کافی می تواند اجزای نیمه هادی موجود در رادیو را سرخ کند.

البته گرفتن رادیوی جدید کمترین نگرانی شما خواهد بود. میدان مغناطیسی با نوسان شدید می تواند جریان تقریباً وسیعی را در مورد هر ماده الکتریکی دیگر هدایت کند - به عنوان مثال خطوط تلفن ، خطوط برق و حتی لوله های فلزی. این آنتن های غیر عمدی را به سایر قطعات الکتریکی موجود در خط منتقل می کنند (مثلاً شبکه ای از رایانه ها که به خطوط تلفن وصل هستند). یک قدرت بزرگ الکترومغناطیس به اندازه کافی می تواند دستگاه های نیمه هادی را از بین ببرد ، سیم کشی را ذوب کند ، باتری ها را سرخ کند و حتی ترانسفورماتور را منفجر کند.

تهدید هسته ای بمب الکترومغناطیس

بمبهای الکترومغناطیس فقط اخیراً در عناوین ظاهر شده اند، اما مفهوم تسلیحات الکترومغناطیس مدت زمان طولانی است. از دهه 1960 تا 1980 ، ایالات متحده بیشتر نگران احتمال حمله به الکترومغناطیس هسته ای بود.

این ایده به تحقیقات تسلیحات هسته ای مربوط به دهه 1950 باز می گردد. در سال 1958 ، آزمایش های بمب های هیدروژن نتایج شگفت آور به همراه داشت. یک انفجار آزمایشی بر فراز اقیانوس آرام انجام شد که منفجر شد و جریان برق در قسمت هایی از هاوایی ، صدها مایل دورتر را مختل کرد. این انفجار حتی تجهیزات رادیویی را در استرالیا مختل کرده و آن ها را از کار انداخت.

محققان نتیجه گرفتند که اختلال الکتریکی ناشی از اثر کامپتون است که در سال 1925 توسط فیزیکدان آرتور کامپتون نظریه پردازی شده است. ادعای کامپتون این بود که فوتونهای انرژی الکترومغناطیسی می توانند الکترونهای شل را از اتمهایی با عدد اتمی کم تحت تاثیر قرار دهند. محققان در آزمایش 1958 نتیجه گرفتند که فوتونهای ناشی از اشعه گاما شدید انفجار تعداد زیادی از الکترون های عاری از اتم های اکسیژن و نیتروژن موجود در جو را تحت تاثیر قرار می دهند. این سیل الکترونها برای ایجاد یک جریان الکتریکی نوسان ، با میدان مغناطیسی زمین در تعامل بوده و این باعث ایجاد یک میدان مغناطیسی قدرتمند می شود. پالس الکترومغناطیسی حاصل باعث جریانهای شدید الکتریکی در مواد رسانا در یک منطقه گسترده می شود.

در خلال جنگ سرد ، آمریکاییان از اینکه اتحاد جماهیر شوروی موشک هسته ای را شلیک کند و آن را در حدود 30 مایل (50 کیلومتری) بالاتر از آمریکا منفجر کند ، برای ترساندن اهداف مشابه در مقیاس بزرگتر ، به هراسی وحشتناک دچار شدند. آنها می ترسیدند که این ترکش الکترومغناطیسی منجر به از بین رفتن تجهیزات الکتریکی در سراسر ایالات متحده شود.

چنین حمله ای (از طرف یک کشور دیگر) هنوز هم ممکن است ، اما این دیگر نگرانی اصلی ایالات متحده نیست. این روزها ، اطلاعات ایالات متحده به دستگاه های الکترومغناطیس غیر هسته ای مانند بمب های الکترونیکی توجه می کند. این سلاح ها به اندازه یک منطقه تأثیر نمی گذارند ، زیرا آنها فوتون هایی را که در بالای سطح زمین قرار دارند منفجر نمی شوند. اما می توان از آنها برای ایجاد خاموشی های کل در سطح محلی استفاده کرد.

تسلیحات غیر هسته ای الکترومغناطیس

ایالات متحده به احتمال زیاد، در زرادخانه خود سلاح های الکترومغناطیس را دارد ، اما به چه شکلی مشخص نیست. بیشتر تحقیقات الکترومغناطیس در ایالات متحده شامل مایکروویوهای پرقدرت (HPM) است. گزارشگران گمان می کنند که آنها وجود دارند و شاید از این قبیل سلاح ها در جنگ با عراق استفاده شده است.

به احتمال زیاد ، بمب های الکترونیکی مایکروویوهای پرقدرت ایالات متحده به هیچ وجه بمب نیستند. آنها احتمالاً بیشتر شبیه اجاقهای مایکروویو فوق العاده قدرتمند هستند که می توانند یک پرتوی متمرکز از انرژی مایکروویو تولید کنند. یک احتمال این است که دستگاه مایکروویوهای پرقدرت روی یک موشک کروز نصب شود و اهداف زمینی را از بالا مختل کند.

این فناوری پیشرفته و گران است و بنابراین بدون منابع قابل توجهی برای نیروهای نظامی غیرقابل دسترسی خواهد بود. اما این تنها یک قطعه از داستان بمب الکترونیکی است. یک سازمان تروریستی با استفاده از لوازم ارزان قیمت و دانش مهندسی ساده ، می تواند به راحتی دستگاه خطرناک بمب الکترونیکی را بسازد.

در اواخر سپتامبر 2001 ، نشریه مکانیک پولیس مقاله ای را منتشر کرد که به تشریح این احتمال می پرداخت. این مقاله به بمب های مولد فشرده سازی شار (FCGs) ، که به دهه 50 باز می گردد. این نوع بمب الکترونیکی دارای طراحی نسبتاً ساده و بالقوه ای ارزان قیمت است.

این بمب از یک استوانه فلزی (به نام آرماتور) تشکیل شده است که توسط یک سیم پیچ (سیم پیچ استاتور) احاطه شده است. سیلندر آرماتور پر از مواد منفجره است و یک جک محکم کل دستگاه را احاطه کرده است. سیم پیچ استاتور و سیلندر آرماتور با فضای خالی از هم جدا می شوند. این بمب همچنین دارای منبع تغذیه مانند بانک خازنی است که می تواند به استاتور متصل شود. به احتمال زیاد ، این نوع سلاح می تواند بر یک منطقه نسبتاً کوچک تأثیر گذاشته و صدمات جدی وارد کند.

تاثیرات بمب الکترومغناطیس

ایالات متحده به دلیل داشتن پتانسیل غیر کشنده بودن به فناوری الکترومغناطیس سوق پیدا کرده است، اما هنوز هم بسیار مخرب است. حمله بمب الکترومغناطیس باعث می شود ساختمانها منفجر شده و حتی کل نیروهای ارتش از بین بروند.

طیف وسیعی از سناریوهای حمله احتمالی وجود دارد. پالسهای الکترومغناطیسی سطح پایین به طور موقت سیستم های الکترونیکی را به هم می ریزند، پالس های شدیدتر داده های مهم کامپیوتر را خراب می کنند و انفجارهای بسیار قدرتمند، تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی را کاملاً سرخ می کنند.

در جنگ مدرن، حمله در سطوح مختلف می تواند در تعدادی از مأموریتهای مهم جنگی به انجام برسد، بدون آنکه تلفات زیادی به بار آورد. به عنوان مثال، بمب الکترونیکی می تواند به طور مؤثر:

· سیستم های کنترل وسیله نقلیه

· سیستم های هدف قرار دادن، روی زمین و موشک و بمب

· سیستم های ارتباطی

· سیستم های ناوبری

· سیستم های حسگر با برد کوتاه و کوتاه

را از کار بیندازد.

سلاح های الکترومغناطیس به ویژه در حمله به عراق مفید بودند، زیرا یک پالس ممکن است به طور موقت پناهگاه های زیرزمینی را نابود کند. اکثر بمب ها و موشک های معمولی به سختی می توانند به پناهگاه های عراق آسیب وارد کنند. یک انفجار هسته ای می تواند بسیاری از این پناهگاه ها را به طور موثری تخریب کند ، اما این امر خسارت بزرگی به مناطق اطراف خواهد زد. یک پالس الکترومغناطیسی می تواند از روی زمین عبور کند و چراغ های پناهگاه ، سیستم های تهویه ، ارتباطات - حتی درهای برقی را مختل کند. این پناهگاه کاملاً غیرقابل سکونت خواهد بود.

آمریکا و آسیب پذیری نسبت به بمب های الکترومغناطیس

نیروهای ایالات متحده نیز در برابر حمله الکترومغناطیس بسیار آسیب پذیر هستند. در سالهای اخیر ، ارتش آمریکا الکترونیک پیشرفته ای را به طیف وسیعی از زرادخانه خود اضافه کرده است. این فناوری الکترونیکی تا حد زیادی در اطراف دستگاه های نیمه هادی درجه مصرف کننده ساخته شده است، که نسبت به هرگونه افزایش قدرت بسیار حساس هستند. بیشتر فن آوری لوله های خلاء محتاطانه در واقع فرصتی بهتر برای زنده ماندن از حمله بمب الکترونیکی است.

حمله گسترده الکترومغناطیس در هر کشور توانایی نظامی برای سازماندهی خود را به خطر می اندازد. سربازان زمینی ممکن است دارای تسلیحات غیر الکتریکی کاملاً عملکردی باشند (مانند مسلسل) ، اما تجهیزات لازم برای برنامه ریزی برای حمله یا قرار دادن دشمن را ندارند. به طور مؤثر ، حمله الکترومغناطیس می تواند هر واحد نظامی را به یک ارتش از نوع چریکی بکاهد.

در حالی که سلاح های الکترومغناطیس عموماً غیر کشنده تلقی می شوند ، در صورتی که به سمت اهداف خاص هدایت شوند ، می توانند به راحتی مردم را به قتل برسانند. به عنوان مثال ، اگر یک الکترومغناطیس برق بیمارستان را خاموش کند، هر بیمار تحت حمایت از زندگی بلافاصله می میرد. یک سلاح الکترومغناطیس همچنین می تواند وسایل نقلیه از جمله جت جنگنده را از بین ببرد و باعث بروز حوادث فاجعه بار شود.

با توجه به فناوری دفاعی سریع در حال تغییر در هند ، فناوری بمب الکترونیکی را توسعه داده است ، هر کشوری در تلاش است تا امنیت خود را به طور مداوم بهبود بخشد. همه کشورهای توسعه یافته جهان از جمله آمریکا ، چین ، روسیه از قبل در موقعیت بسیار شدیدی قرار دارند. از این طریق هند نیز به دنبال ابعاد جدید امنیت خود بوده است. نام این بعد جدید هند بمب الکترونیکی است. هرچه کشنده باشد ، دشمن را مجبور خواهد کرد که در مقابل ما زانو بزند. شرکت DRDO مدتهاست که روی این فناوری کار می کند. نه تنها این ، هند در حال حاضر اولین کشوری در آسیا است که روی این فناوری کار می کند. جدا از این ، این تکنیک در آمریکا نیز انجام می شود.

آمریکا پیشتاز تکنولوژی بمب الکترومغناطیس

آمریکا این پروژه را Haitack WAPA نام نهاده است. تخصص آن این است که Vapan بدون آسیب رساندن به فرد ، کار خود را انجام می دهد. هدف آن فقط چند دستگاه خواهد بود. در واقع ، این فناوری است که هند نیز بر روی آن کار می کند. نام این سیستم دفاعی HiTech سیستم WAP پالس الکترومغناطیسی است. این سلاح تصویر آینده جنگ را به طور کامل تغییر خواهد داد.

نحوه تاثیر بمب الکترومغناطیس

بخار از نوع اژدها یک میدان مغناطیسی را که از ساختمانهای معمولی عبور می کند ایجاد می کند. با پشتیبانی از آن ، یک جریان باقی مانده است ، به طوری که تمام سیستم های الکترونیکی موجود در ساختمان ، که شامل رایانه است ، از کار خود متوقف می شوند. این امر باعث می شود که واپان تمام کسانی را که برای کمک به ارتش و دولت ، از آنها تصمیم گیری های بعدی را اتخاذ می کنند یا راهبردهایشان را امتحان می کنند ، فلج کند. سیستم بخار EMP در واقع ثابت می کند که برای ارتش و دولت کمک به رایانه کشنده است. در حالی که در هوا مانده است ، تمام سیستم هایی که می توانند در تدوین استراتژی ارتش و دولت کمک کنند ، کاملاً متناسب است. اگر به عبارت دیگر گفته شود ، پس از خراب شدن کامپیوتر ، اتصال آنها به ماهواره خاتمه می یابد.

از کار افتادن ارتباطات رادیویی و کامپیوتری

کشنده ترین پیامد این امر این خواهد بود که اتصال ارتش ، که به دلیل اتصال به ماهواره هشدار دهنده مرز در مرز است ، توسط یکدیگر شکسته می شود. در چنین شرایطی ، هیچ تصمیمی برای نیروهای امنیتی گرفته نمی شود و هیچ پیام اضطراری در دسترس نخواهد بود. این کشنده ترین کشنده برای هر کشور خواهد بود. در هر زمان چنین ، هر کشوری در امنیت خود کاملاً ناکام خواهد بود و در آن زمان اگر به او حمله شود ، دیگر قادر به انجام کاری نخواهد بود.

سلاح لیزر قوی تر از بمب الکترومغناطیس

این فقط یک پروژه نیست که نقش مهمی در امنیت هند بازی خواهد کرد. جدای از این ، دانشمندان هندی نیز در حال کار روی تکنیک دوم به نام کالی هستند. کالی به معنای کیلو آمپری انژکتور است. بزرگترین ویژگی این سیستم دفاعی HiTech این است که کاملاً متناسب با هر موشکی است که از طرف ما وارد شود. با شناسایی موشک دشمن ، پرتوی نیرو از این سیستم پدیدار می شود که تمام دستگاه های موجود در موشک ما را خراب می کند. سیاه در واقع از هر اسلحه لیزری خطرناک تر است. تنها تفاوت بین لیزر بوق و اسلحه لیزر این است که سوراخ هر موشک را از بین می برد ، اما در رنگ سیاه اتفاق نمی افتد. بنابراین دشمن مجبور به شکست خواهد شد.