شاید مهمترین نگرانی هر پدر و مادر و هر جوانی نحوه اشتغال در آینده باشد و این که آینده فرزند شان تضمین شده باشد مخصوصا در شرایط نامساعد اقتصادی امروز و وقوع بلایی عظیم به نام ویروس کرونا. از هر شکل به این موضوع بنگریم درک این شرایط سخت را هم باید داشته باشیم چرا که به هر حال بر افراد کاسب، کارمند، کارگر، کارفرما و هر آنچه که به چرخه اقتصادی مربوط است تاثیرگذار بوده و واقعیتی انکار ناپذیر است. اما چه باید کرد؟
راهکار ساده این قضیه در ابتدای امر شناخت توانایی ها و استعداد های خود جوان است و اعتماد به تشخیص و نگرش او در حوزه انتخاب رشته و آینده ای که برای خود ترسیم می کند چرا که بهترین فردی که می تواند به بهترین نحو توانمندی خود را بشناسد خود فرد است نه دوستان و اقوام و خانواده و از همه مهمتر پدر و مادر. بله والدین تنها کسانی هستند که همواره از بدو تولد برای جوان دلسوزی کرده اند و در همه حال پشتیبان او بوده اند اما این مقوله جزء مسائلی است که خود جوان باید در راس قرار گیرد و پدر و مادر بیشتر نقش ارشاد کننده او را داشته باشند و بستر تحقق رویاهای جوان را فراهم کنند نه اینکه با تصمیمات او مخالفت شود و که اگر بر فرض علاقه مند به رشته هنر می باشد دائما به او گفته شود که هنر برای انسان نان و آب نمی شود و انتخاب صحیح یا رشته ریاضی و مهندسی است یا رشته تجربی و پزشکی. این راهنمایی های به ظاهر دلسوزانه و اصرار بر آنها جوان را از گرایش مورد علاقه اش دور کرده و او را در مسیر نادرست قرار خواهد داد و همیشه چنین فردی ناراضی خواهد بود زیرا از رشته انتخابی و در آینده عنوان کاری خود هر چقدر هم درآمد داشته باشد ناراحت است. جوان علاقه خود را در هنر یافته پس باید او را در این مسیر هدایت و اشکالات او را در همین زمینه اصلاح کرد. یکی از مهمترین مراحل زندگی هر فرد انتخاب آینده خود و زمینه کاری است پس به هیچ عنوان شوخی بردار نیست چرا که آینده و سرنوشت یک فرد طی 50 الی 60 سال آینده به آن بستگی دارد .
پس در یک کلام باید گفت که به جوان اجازه دهیم خود برای آینده اش تصمیم بگیرد و راهش را انتخاب کند حتی اگر تب جامعه یا درآمد بالا یا مزایای دیگری که معمولا ورد زبان اکثر پدر و مادر ها است آن گرایشی که فرد انتخاب می کند ، نباشد. مطمئن باشیم که جوان امروزی راه خود را به درستی خواهد یافت و به دنبال زمینه کاری مورد علاقه خود خواهد رفت حتی اگر همه راه ها به بن بست ختم گردد.
"به جوان و تشخیص او اعتماد کنیم"
راهکار بعدی جمع آوری تخصص در کنار اخذ مدرک دانشگاهی در رشته انتخابی است باید بدانیم که دریافت مدرک ضمانتی برای به دست آوردن کار و شغل آن هم در شرایط امروز نیست و آنچه مهم است کسب مهارت است حتی شده به طور رایگان هم شروع کنیم ضرر نکرده ایم. درست است که در ازای کار ممکن است مزدی دریافت نکنیم یا خیلی ناچیز باشد اما کسب تجربه و ارتقای توانمندی از هر چیزی مهمتر است.
<<تخصص و تجربه مهمتر از اخذ مدرک دانشگاهی>>
***امیدوارم که گام کوچکی در جهت بهتر شدن نگرش و دیدگاه شما همراهان گرامی در انتخاب آینده شغلی برداشته باشم***
